باز منو آلبوم عکسات ، گریه ها و شب آخر

باز میخوای بری عزیز شی آخه از اینم عزیزتر؟

برق چشمای قشنگت گفت باید دیوونه تر شم

دل زده به سیم آخر میگه عازم سفر شم

اما جز چشمای نازت من که جایی رو ندارم

لا اقل نرو ، بذار من آب و اسفند و بیارم

شونه هات یه خونه گرم ، دل من یه مرغ ناشی

تو کجا و من ولیکن ، می میرم اگه نباشی

زندگی زرده و رفتن یه مصیبت طلایی

جرم من دیوونگیته ، طبق قانون جدایی

دوس دارم دیوونه تر شم تو باید بدی اجازه

الهی هوای غربت عزیزم بهت بسازه

تو بری منم می شینم می شمرم فقط ستاره

ماه داره ادای چشمای روشنت رو در میاره

قول تو یه دتیا عشق ارغوانی و مقدس

دست گلدونا به همرات ، نمی شه مثل تو هیچکس

آسمون دلش گرفته ، پُرِ ابره ، پُرِ بارون

مث وقتی که جداشه لیلی از چشای مجنون

گلدونا دارن میلرزن راستی چه هوای سردی

من به حرفای تو زنده م ، راس می گی که بر میگردی؟

فقط از غصه دوریت روزی صدتا فال می گیرم

دقیقه ای هزار و یک بار واسه دیدنت می میرم

می تونم فقط با اشکام با چشای سرخ و خیسم

تا زمونی که بتونم واسه ی تو بنویسم

قسمت ما شده انگار صبر و تنهایی و دوری

به خدا واست می میرم ، کافیه بگی چه جوری

تا بری همه می دونن اینجا بارون می گیره

برسی اونجا می بینی ، هرچی ابره داره می ره

برو تو همیشه هستی صاحب چشمای روشن

می دونم که بر می گردی ، یه روزی بازم پیش من

مهم اینه که ببارم ، مثل هامون ، مث کارون

مهم اینه که بدونی من دوسِت دارم فراوون

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: